เมื่อผู้หญิงคนนี้ไปหาหมอด้วยอาการของโรคไลม์ ก็บอกว่าเธอควร “ลองทำสมาธิ”
ที่สำนักงานของผู้เชี่ยวชาญ Katie Wood วัย 37 ปี อธิบายว่าเธอรู้สึกไม่สบายมากและเชื่อว่าอาการนี้เกี่ยวข้องกับการกัดจากเห็บเมื่อหลายเดือนก่อน “เขามองฉันขึ้นและลงแล้วตอบว่า ‘คุณดูไม่สบาย’” เธอเล่า
วันและคืนของฉันถูกใช้ไปกับการค้นหาเว็บไซต์ทางการแพทย์และกระดานข้อความออนไลน์เพื่อหาคำตอบ ทุกครั้งที่พิมพ์อาการ จะมีคำว่า “โรคไลม์” ปรากฏขึ้น ฉันละเลยมันแม้ว่า; ฉันไม่เคยเห็นเห็บบนตัวฉันเลยและไม่เคยมีอาการผื่นคัน “bulls-eye”ที่เป็นลักษณะเฉพาะของการเจ็บป่วยที่มีแมลงเป็นพาหะ แต่ยิ่งมันปรากฏในผลการค้นหาของฉัน ฉันก็ยิ่งอยากรู้อยากเห็นมากขึ้นเท่านั้น ฉันตัดสินใจว่าครั้งต่อไปที่ฉันพบแพทย์ ฉันจะขอข้อมูลเกี่ยวกับอาการนี้
ปรากฎว่ามีแพทย์อีกท่านหนึ่งที่ฝึกฝนเฉพาะด้านการรักษา Lyme แม้ว่าฉันจะแน่ใจว่ามันจะเป็นทางตันอีกทางหนึ่ง แต่ฉันบอกเขาว่าฉันต้องการรับการทดสอบ ไม่มีการทดสอบโรค Lyme ที่ง่ายและรวดเร็ว แพทย์มักจะใช้การตรวจเลือดแบบสองขั้นตอน
รวมถึงการทบทวนอาการของผู้ป่วยเพื่อวินิจฉัยโรค ฉันได้ยินมาว่าอาจต้องใช้เวลาถึงสี่สัปดาห์จึงจะทราบ ฉันก็เลยรอ ในระหว่างนี้ ฉันเคยชินกับ “ความปกติใหม่” ของฉัน พ่อแม่ของฉันช่วยพาฉันไปที่ห้องเรียน และทำให้แน่ใจว่าประตูหน้าของฉันถูกล็อคและเครื่องใช้ไฟฟ้าทั้งหมดปิดเมื่อฉันออกจากบ้าน อาจารย์ของฉันใจดีพอที่จะให้เวลาฉันมากขึ้นในการทำงานที่ได้รับมอบหมาย และแฟนของฉันก็เช็คอินบ่อยๆ เพื่อยกระดับจิตวิญญาณของฉันให้ดีที่สุดเท่าที่จะทำได้
สี่สัปดาห์ต่อมา ฉันมีนัดติดตามผล เมื่อหมอบอกฉันว่าฉันเป็นโรค Lyme ฉันร้องไห้—ไม่ใช่เพราะฉันกลัว แต่เพราะในที่สุดฉันก็ได้คำตอบ
ฉันได้รับยาปฏิชีวนะทุกวันเป็นเวลาหลายเดือน ฉันรู้สึกดีขึ้นอย่างช้าๆ ฉันสามารถอ่าน จำชื่อและสถานที่ต่างๆ ได้ และการมองเห็นของฉันก็กลับมาเป็นปกติ ฉันสามารถทำกิจกรรมประจำวันได้โดยไม่สูญเสียลมหายใจ ฉันเริ่มจำตัวเองได้อีกครั้ง
วันนี้ ฉันเลิกใช้ยาปฏิชีวนะแล้ว แต่ยังไม่ใช่ 100% ฉันมีอาการใจสั่นซึ่งบางครั้งอาจนานหลายวัน และฉันมักจะเหนื่อยล้าอย่างมากแม้หลังจากนอนหลับมาเต็มคืนแล้ว แต่ฉันมาไกลในการจัดการอาการของฉันด้วยการออกกำลังกายทุกวันและการรับประทานอาหารเพื่อสุขภาพ ฉันได้เรียนรู้ถึงความยากลำบากที่แอลกอฮอล์ทำให้อาการแย่ลงเท่านั้น และควรหลีกเลี่ยงดีที่สุด ฉันกินอาหารเสริมเพื่อเพิ่มภูมิคุ้มกัน ตั้งเป้านอน 9 ชั่วโมงต่อคืน และงีบระหว่างวันบ่อยๆ เพื่อรักษาพลังงาน
บทความแนะนำ
การเผยแพร่ความตระหนักเกี่ยวกับโรคนี้เป็นสิ่งสำคัญในการช่วยเหลือผู้ป่วยที่หลงทาง เพื่อรับการวินิจฉัย มีคนบอกฉันว่าฉันไม่มี Lyme เพราะฉันไม่ได้ไปปีนเขาและไม่ได้อาศัยอยู่ในป่า แต่คนที่บอกให้ฉันต่อสู้เพื่อคำตอบทำให้ฉันหวังว่าสักวันฉันจะพบพวกเขาและฉันก็พบ
ติดตามเนื้อหาดีๆ น่าอ่านได้ที่ tdbcommunications.com อัพเดตทุกสัปดาห์
